خواب...
خواب دیدم دخترخاله زنده است...
خواب دیدم شفا گرفته...
خوش و خرم نشسته بود حرف میزد...
میخواستم ازش سوال کنم که ببینم واقعیه و سالمه یا نه...
اخه دخترخاله دو سال اخر عمرش زندگی نباتی داشت...
دخترخاله درست ۹ و نیم سال پیش بعد از دو سال زندگی نباتی رفت....
اما هست...همه جا...چشماش...موهاش سیاهش...خنده هاش...
بعد فکر میکنم یعنی اگر بود الان زندگی چه شکلی بود؟
قطعا اتیشی که تو خونه خاله روشنه اینطور زبونه نمیکشید....
قطعا ته دل همه قرص تر بود به زندگی...
بعد دخترخاله ماها نمردیم..فامیل هنوز هستن...اما ته دل همه مون خالی مونده ازون به بعد...
فقط چیزی که عجیبه اینه که جای اینکه بیشتر قدر همو بدونیم بیشتر از هم دور شدیم...
انگار همه برای نجات پیدا کردن یا ادامه دادن تصمیم گرفتن اینو از ذهنشون پاک کنن...
حق داشتن...خیلی دردناک و مهیب بود این یاد و خاطره....
نمیدونم...
شاید اگه بود اونم مثل بقیه فامیل شده بود...
خودخواه و مارمولک...
همونطوری که همه دارن نقشه میکشن که چه جوری وامهای بیشتری بگیرن...چه جوری سهم الارث بگیرن تو شلوغی این جمع...
مثل خاله کوچیکه....
خاله کوچیکه خیلی عزیز و مهربون بود...خاله کوچیکه بچه دار نشد هیچ وقت...برای همین همه زندگیش پیش ما بود...هر شب هر اخر هفته....همه خاطرات قشنگ بچگی و نوجوونی ما با خاله و شوهرش بود...
خاله هیچ وقت بچه دار نشد اما خدا یه بچه گذاشت تو زندگیش...
من برای خاله نذر کرده بودم...برای خاله دعا کرده بودم که این بچه قسمتش بشه...
اما بعد اون بچه همه چیز عوض شد....
خاله شد بدجنس ترین خاله دنیا...خاله دیگه از ما بدش میومد...
خاله حتی دلش نمیخواست ما یه دقیقه بشینیم تو خونه اش...
خاله همه راه های ارتباطی رو با ما بست...
اگه خبری از خاله میرسید خبر بد گفتنش پشت ما بود...
شنیدم خاله به دایی ها گفته اگه به ما ارث نمیرسه نرسه اما به فلانی ها هم نباید برسه...
بعد از یه اتفاقایی دیگه ادم به هیچ چیز و هیچ کس اعتماد نمیکنه....
مثل ما...بعد از دختر خاله بزرگه...بعد از ماجرای خاله کوچیکه....
روحش شاد..
چه دنیای عجیبی...